W tym roku w II niedzielę adwentu przypadła uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP. Ksiądz Proboszcz wygłosił piękne kazanie o nieprzerwanym wielkim pragnieniu chrześcijan wszystkich wieków, aby ogłosić i zatwierdzić prawdę o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny oraz o wielkim pragnieniu Maryi, aby w Godzinie łaski przybliżyć ludziom niebo.
W Mszy św. o godz. 11.00 uczestniczyły dzieci przygotowujące się do I Komunii św. wraz z rodzicami, dziewczynki należące do Dzieci Maryi, rodziny uczestniczące w naszym ośrodku w rekolekcjach Domowego Kościoła oraz licznie zgromadzeni czciciele Niepokalanej.
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia jest świętem patronalnym Dzieci Maryi. Dziewczynki należące do tej grupy brały czynny udział w oprawie liturgicznej Mszy – Kornelia czytała I czytanie, Martyna i Wiktoria przeczytały modlitwę wiernych a Weronika i Natalia przyniosły do ołtarza dary – poduszkę i tacę z medalikami.
Po ogłoszeniach parafialnych ks. prob. Ignacy Czader poświęcił medaliki i najpierw wręczył je dzieciom z III klasy. Następnie nałożył medaliki animatorkom: Kornelii i Marysi oraz młodziutkim apostołkom Maryjnym. Ave Maryja!
Godzina Łaski w naszej parafii
Jest taka godzina w ciągu roku, gdy Niebo otwiera się dla każdego człowieka. Przez tę godzinę na świat wylewa się morze łask. W czasie tych 60 minut nawrócić się może nawet najbardziej zatwardziały grzesznik. Ta godzina, to GODZINA ŁASKI, która jest wyjątkowym prezentem dla ludzkości od Niepokalanej.
Od kilku lat w naszym kościele w Godzinie łaski była sprawowana Eucharystia. W tym roku między godz. 12.00 a 13.00, po zakończonej Mszy św. o godz. 11.00, trwaliśmy w ciszy na modlitwie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. Warto pamiętać, że Bóg wysłuchuje naszych próśb niezależnie od momentu, w którym się modlimy. Godziny łaski nie można traktować jako czasu magicznego, lepszego od innych. Modlitwa ma być pragnieniem zbliżenia się do Boga i uczczenia Matki Bożej.
Objawienia w Montichiari
O Godzinie łaski powiedziała Maryja w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia – 8 grudnia 1947 r. w Montichiari we Włoszech. Montichiari tłumaczy się jako: Jasna Góra. W tej niewielkiej włoskiej miejscowości Maryja ukazywała się pielęgniarce Pierinie Gilli. Pierwsze objawienie miało miejsce 24 listopada 1946 r. w szpitalu. Pierina zobaczyła płaczącą Madonnę, której pierś przebijały trzy miecze. Powiedziała tylko trzy słowa: „Modlitwa. Ofiara. Pokuta”. Kiedy Pierina ponownie zobaczyła Matkę Bożą, bardzo się zdziwiła. Tym razem Maryja uśmiechała się, miała na sobie jasną szatę, a w miejscu trzech mieczy były przepiękne róże: biała, czerwona i złota. Przedstawiła się, jako Róża Duchowa.
Objawienia powtarzały się bardzo często. To najbardziej pamiętne miało miejsce 8 grudnia 1947 r. w bazylice w Montichiari. Maryja powiedziała: Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia, w południe obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie, ześlę wiele łask dla duszy i ciała. Będą masowe nawrócenia. Dusze zatwardziałe i zimne jak marmur poruszone będą łaską Bożą i znów staną się wierne i miłujące Boga. Jest moim życzeniem, aby ta Godzina była rozpowszechniona. Wkrótce ludzie poznają wielkość tej Godziny Łaski. Jeśli ktoś nie może w tym czasie nawiedzić kościoła, a będzie modlił się w południe w domu, ten także otrzyma za moim pośrednictwem wiele łask. Każdy, kto będzie modlić się w tej intencji i wylewał łzy pokuty, odnajdzie pewną drabinę niebieską, przez me macierzyńskie Serce będzie też miał zapewnioną opiekę i łaskę… Maryja wskazała także na swoje Serce: Spójrz na to Serce, które tak umiłowało ludzkość, ale większość ludzi tylko rzuca w nie obelgami. Jeśli dobrzy i źli zjednoczą się w modlitwie, dostąpią przez to Serce miłosierdzia i otrzymają dar pokoju.
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny
Maryja w objawieniach w Lourdes, w Gietrzwałdzie i w Fatimie nawiązuje do Niepokalanego Poczęcia. W Lourdes przedstawia się Bernadetcie: „Jestem Niepokalane Poczęcie”. W Gietrzwałdzie: „Jestem Najświętsza Panna Maryja Niepokalanie Poczęta”. W Fatimie przedstawiła się najpierw: „Jestem Królową Różańca świętego”, ale potem prosiła o nabożeństwo ku czci Jej Niepokalanego Serca.
Prawda o Niepokalanym Poczęciu Maryi jest dogmatem wiary. Ogłosił go uroczyście 8 grudnia 1854 r. bullą Ineffabilis Deus papież Pius IX w bazylice św. Piotra w Rzymie w obecności 54 kardynałów i 140 arcybiskupów i biskupów. Papież pisał tak:
Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć.
Tym samym kto by tej prawdzie zaprzeczał, sam wyłączyłby się ze społeczności Kościoła, stałby się odstępcą i winnym herezji. Maryja od momentu swojego poczęcia została zachowana nie tylko od wszelkiego grzechu, którego mogłaby się dopuścić, ale również od dziedziczonego przez nas wszystkich grzechu pierworodnego. Stało się tak, chociaż jeszcze nie była wtedy Matką Boga. Bóg jednak, ze względu na przyszłe zbawcze wydarzenie Zwiastowania, uchronił Maryję przed grzesznością. Maryja była więc poczęta w łasce uświęcającej, wolna od wszelkich konsekwencji wynikających z grzechu pierworodnego (np. śmierci – stąd w Kościele obchodzimy uroczystość Jej Wniebowzięcia, a nie śmierci). Przywilej ten nie miał tylko charakteru negatywnego – braku grzechu pierworodnego; posiadał również charakter pozytywny, który wyrażał się pełnią łaski w życiu Maryi.
Historia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu jest bardzo długa. Już od pierwszych wieków chrześcijaństwa liczni teologowie i pisarze wskazywali na szczególną rolę i szczególne wybranie Maryi spośród wszystkich ludzi. Ojcowie Kościoła nieraz nazywali Ją czystą, bez skazy, niewinną. W VII wieku w Kościele greckim, a w VIII w. w Kościele łacińskim ustanowiono święto Poczęcia Maryi. Późniejsi teologowie, szczególnie św. Bernard i św. Tomasz z Akwinu zakwestionowali wiarę w Niepokalane Poczęcie Maryi, ponieważ – według nich – przeczyłoby to dwóm innym dogmatom: powszechności grzechu pierworodnego oraz konieczności powszechnego odkupienia wszystkich ludzi, a więc także i Maryi. Ten problem rozwikłał w XIII w. Jan Duns Szkot, który wskazał, że uchronienie Bożej Rodzicielki od grzechu pierworodnego dokonało się już mocą odkupieńczego zwycięstwa Chrystusa. W 1477 papież Sykstus IV ustanowił w Rzymie święto Poczęcia Niepokalanej, które od czasów Piusa V (+ 1572 r.) zaczęto obchodzić w całym Kościele.
Kościół na Wschodzie nigdy prawdy o Niepokalanym Poczęciu Maryi nie ogłaszał, gdyż była ona tam powszechnie wyznawana i praktycznie nie miała przeciwników.
O MARYJO BEZ GRZECHU POCZĘTA MÓDL SIĘ ZA NAMI, KTÓRZY SIĘ DO CIEBIE UCIEKAMY!