SYMBOLE ADWENTU…
Każdy z nas zapewne potrafiłby wymienić najważniejsze symbole adwentu. Co roku na nowo pojawiają się w Kościele i możemy ich symbolikę odczytywać. Często jednak zatrzymujemy się tylko na jednym, podstawowym znaczeniu danego symbolu. W tym roku pragniemy więc zaprosić do głębszego wejścia w poszczególne symbole tego pięknego okresu radosnego przygotowania. Dzisiaj pragniemy spojrzeć na historię i symbolikę wieńca adwentowego, który pojawia się w 1. Niedzielę adwentu w każdym kościele.
Zwyczaj sporządzania wieńca adwentowego jest stosunkowo nowy. Zrodził się w Niemczech w 1839 r. Był to pomysł ewangelickiego pastora z Hamburga. Johann Hinrich Wichem, bo o nim mowa, prowadził liczne dzieła charytatywne, zakładając m.in. dom dla sierot. Szukał sposobu, aby w jakiś sposób w adwencie zmienić wystrój świetlicy w tymże domu, tak by sprzyjał atmosferze modlitwy. Umieścił więc w świetlicy wieniec o średnicy 2 m na którym umieścił 24 świece, zapalane po jednej w każdy zwykły dzień adwentu. Podopieczni codziennie gromadzili się wokół tego wieńca na wspólnej modlitwie. Z czasem zwyczaj się rozpowszechnił i wieniec coraz częściej umieszczany był w świątyniach, gdzie liczbę świec zredukowano do 4 jako symbol kolejnych niedziel adwentu. Do Polski zwyczaj ten przywędrował w 1925 roku począwszy od Wrocławia.
Wieniec adwentowy ma bardzo bogatą symbolikę. Kady z nas oczywiście wie, że wieniec ten symbolizuje 4 niedziele adwentu oraz wskazuje na upływ czasu i bliskość przyjścia Zbawiciela. Jednak warto troszkę głębiej wczytać się w wymowę tego znaku. Kolisty kształt wieńca oznacza wieczność Boga, to, że nie ma On ani początku ani końca. Można również ten okrąg odczytywać jako symbol wspólnoty jaką stanowimy jako dzieci Boże oczekujące na Mesjasza czy symbol rodziny oczekującej i przygotowującej się na godne spotkanie przychodzącego Chrystusa. Stąd, naprawdę piękny jest zwyczaj umieszczania wieńca adwentowego również w naszych domach. Niestety jest to zwyczaj coraz rzadszy, ale warto do niego powracać.
Wieniec wykonuje się z gałązek drzew iglastych, czyli wiecznie zielonych. Jest to symbol życia wiecznego, które daje przychodzący Chrystus każdemu, kto w Niego wierzy. O symbolice światła będziemy jeszcze więcej pisać w osobnym rozważaniu. Warto jednak zdać sobie sprawę, że każda ze świec na wieńcu wyraża jakąś prawdę, ma swoją duchową wymowę. Pierwsza świeca, zapalana w I niedzielę adwentu symbolizuje przebaczenie grzechu nieposłuszeństwa Adamowi i Ewie przez Boga. Druga symbolizuje wiarę patriarchów Narodu Wybranego w dar Ziemi Obiecanej. Trzecia wyraża radość króla Dawida świętującego przymierze z Bogiem. Czwarta natomiast symbolizuje nauczanie proroków zapowiadających przyjście Mesjasza i Jego Królestwa pokoju i sprawiedliwości. Tym samym te prawdy można uczynić treścią przeżywania adwentu i treścią rozważań na kolejne niedziele adwentu.