Tradycyjnie już w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP w naszym kościele, o godz. 12.00 – w Godzinie Łaski sprawowana jest Eucharystia.
Ksiądz Proboszcz witając bardzo licznie zgromadzonych na tej Mszy św. powiedział, że właśnie w tej Godzinie Łaski przyszliśmy prosić o łaski dla siebie ale przede wszystkim dla naszych bliskich, znajomych, którzy ich najbardziej potrzebują. W tej szczególnej Godzinie prosić będziemy dla nich o łaskę nawrócenia, o łaskę wiary, o łaskę życia chrześcijańskiego, życia z godnie z Bożymi przykazaniami. Porównał zebranych na tej Mszy św. do tych, którzy przynieśli do Chrystusa sparaliżowanego i nie mogąc wejść spuścili go przez powałę przed Chrystusa. „My też przynosimy naszych chorych na duszy i na ciele, aby przedstawić ich Chrystusowi i przez wstawiennictwo Tej, w której Niepokalane Poczęcie wierzymy, uprosić dla nich zdrowie duszy, wolność od przywiązania do życia bez Boga”
W kazaniu usłyszeliśmy: „Na pierwszy rzut oka to za wysoko postawiona poprzeczka: święci i nieskalani przed Jego obliczem. Nie do osiągnięcia. Ponad nasze siły. Czy zatem Bóg wymaga od nas czegoś niemożliwego? Oczywiście, że nie! W Niepokalanej pokazuje nam, że bycie świętym to nie nasza zasługa. Maryja nie jest niepokalana ze względu na Jej zasługi, ale, o czym przypomina nam dogmat o Niepokalanym Poczęciu, mocą szczególnej łaski i przywileju Wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego, została zachowana jako nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego. Nie ma innego źródła świętości jak Chrystus. A On czyni nas świętymi i bez skazy za każdym razem, kiedy przez usta kapłana mówi: I ja odpuszczam tobie grzechy.
Dialog, który zmienił dzieje ludzkości – Bóg wyznaje miłość Maryi i czeka na reakcję Oblubienicy. A Ona mówi: tak. Miłością odpowiada na Miłość. Staje się Matką Jego Syna, Prawdziwego Boga. Tak Bóg kocha człowieka!. Kumulacją i szczytem tejże Miłości Stwórcy do stworzenia jest Niepokalana. Bóg nigdy się na Niej nie zawiódł. Ona nigdy Go nie zdradziła. Bóg jest wierny swojej Miłości, którą nam wyznał na chrzcie świętym, kiedy każdego z nas osobiście uczynił swoim ukochanym dzieckiem, którego nigdy nie przestanie kochać.